16 Şubat 2015 Pazartesi

Karanlık...

     Herkes bir şeyler söyledi,yazdı,düşündü,üzüldü,kahroldu. Ama hiç kimse anneciği kadar yanmadı kahrolmadı...Bense sustum,konuşamadım.Ağzım dilim lal oldu. Yazmam gerek dedim yazamadım...Buralar çok karanlık,sen aydınlıkta ol Özgecan....

11 Şubat 2015 Çarşamba

Bir Çocuğun Kar İle İmtihanı

     Merhabalar. Umarım hayatınızda her şey yerli yerinde ve yolundadır. Benim hayatım şu aralar fırtına öncesi sessizlik kıvamında...Nedenini daha sonra ayrıntılı bir şekilde anlatacağım. Yeteri kadar içim kararmışken ve henüz netleşmemiş bazı şeyler varken yazmak pek mantıklı gelmiyor. Neyse ne offf ben ne yazacaktım nereye geldim yine. 
     M. şimdiye kadar hiç kar görmedi. Ve her çocuğun olduğu gibi en büyük isteği kar görmekti. Kışları yaptığı tattillerde ya gittiği yerlere kar yağmadı,yada kar yağan yerlere gitmedi,kısmet olmadı. Bu yıl her zaman söylendiğinden daha çok söylendi ama,çünkü bir çok şehirde okullarda "kar tatili" varken bizimki kös kös okula gitmek zorunda kaldı. :) 
     Koca ülkede bu kadar şehir varken neden Adana'da mahsur! kaldığımızı anlayamadığını,hayatı heyecanlı kılmak için neden bir çılgınlık yapıp başka bir şehre (ama kar yağan) taşınmadığımızı,her sabah kendisi okula giderken başka yerlerdeki çocukların kar yağdı! diye evde yatmalarının nasıl bir travma olduğu vs vs tipi sordu,söyledi,söylendi durdu anlayacağınız :) 
     Neyse okullar sömestr tatiline girince bu kocakarı modundan çıkıp evdeki şampiyon moduna girdi tekrardan.Bu arada da etüt merkezi de öğrencileri için, Adana halkının kış mevsiminde yaklaşık 1,5 saat yol giderek kar ile kavuştukları bir yer olan Karboğazı Gezisi düzenledi. Bizimkinin arayıp da bulamadığı bir fırsattı bu. Ben de ona almış olduğu teşekkür belgesi için bir çeşit ödül vermiş olacağım için geziye gitmesini destekledim. Çantasına yedek kıyafetler,su,atıştırmalık kurabiyeler (zorla koyduk bunu yolda yersiniz diye yalvararak koydum) falan koyduk. Gezideyken her konuşmamızda şakıyordu resmen bizimki :). Akşam olup eve döndüğünde ise yüzündeki ifade yorgun ama şampiyon bir savaşçı edasındaydı. Sanki bizimki karı yenmişti :). İşte bizim şampiyondan ve karla savaşından kareler. 




9 Şubat 2015 Pazartesi

Bu Aralar....

     Herkese iyi akşamlar. Güzel bir sömestr tatilinden sonra eski tempomuza geri döndük. Bu arada arkadaşımdan aldığım üç tane kitaptan birini sizlerle paylaşmak istedim. "Senden Önce Ben" kitabımızın ismi. Son derece hareketli bir hayatı olan, aynı zamanda da başarılı bir iş adamı olan Will Traynor ile küçük turistik bir kasabada yaşayan garson kız  Louisa Clark'ın hikayesini anlatıyor kitabımız.Etkileyici,yalın bir anlatıma sahip bir dili var kitabın. Yazarı Jojo Moyes. İnsan kitabın sonuna kadar bir umut mucize bekliyor. Ya da ben bekledim bilemiyorum :) . Okumanızı tavsiye ederim.