Ne çok özledik huzurlu günlere uyanmayı, ne çok özledik insanların ecelleriyle bu dünyadan göçmesini... Ve ne çok özledik çocukluğumuzdaki gibi herkesi kayıtsız şartsız sevmeyi...Eşinin ve çocuğunu gözü önünde katledilen polislerimiz, uykusunda şehadete yürüyen askerlerimiz, gerçekten sadece barış istedikleri için bedenleri parçalanan insanlarımız...
Kim bunlardan nemalanıyorsa iğne deliği dolsun bedeni,azar azar, ılık ılık aksın kanı yaptıklarını düşünecek çooook vakti olsun gebermeden önce.
Neyi paylaşamadık anlayamadım bir türlü...Neden böyle oldu,kim niye bu ülkeyi bu hale getirdi.
HEPİMİZ BİR GÜN EBEDİYETE KAVUŞACAĞIZ GÖTÜRECEĞİMİZ HİÇ BİR ŞEY YOK. BUNUN BİLİNCİNE VARIN ARTIK.
merhaba blog keşifte gördüm sayfanızı bloguma da beklerim sevgiler :)
YanıtlaSil