Herkese mutlu haftasonları diliyorumm. İyi kötü geçen bir haftadan sonra çok şükür haftasonu geldi. O kadar kızdığım şeyler oldu ki bu hafta,şükür cumartesi geldi diyorum.
Canımı sıkan olaylardan biriyle ilgili detay vermek istiyorum. Aslında bir nevi dertleşme postu gibi bir yazı olacak bu. Bir arkadaşımın eşi canımı çok sıktı. Evimin düzeni ile ilgili bir cümle dizisi kurdu. Ve bunu işyerimde yaptığı için bir an önce konu kapansın diye pek oralı olmamış gibi davrandım. Amma bu iş burada bitmedi benim için tabi. Bu işi bu hafta sonu çözeceğim. İnsanlar niye sınırlarını bilmezler hiç anlamış değilim. Üstelik böyle bir duruma hiç meyil veren biri olmamama rağmen bu nasıl olur diye kendimi yeyip duruyorum.Veee şöyle bir sonuca eriyorum: Senin sınırlarını görmeyenler için o sınırları o insanların gözüne sokacaksın. Sokacaksın ki hadlerini, duracakları yeri bilecekler.
Ben insanlara anlatmadıkları sürece soru sormam. Anlattıklarının üzerinden de soru sormam. Yargılamam,anlattığı kadarıyla,kendini gösterdiği kadarıyla kafamda bir yere oturturum. Çok soru soran insanları da sevmem,sevemem. Hayatımla ilgili de çok soru sorulduğunda ikinci cümlemde sınırımı belli ederim.Ama bu hatun sorular zincirinin ardından aldığı usturuplu cevapları anlamadı bile!!!! Bu kadar olabilir mi bir insan acaba dedim içimden.
İşte tam da bu sebepler yüzünden yarın bu işi çözeceğim. Onun bana sorduğu soruları ben de ona soracağım. Bakalım nasıl cevaplayacak.
Hepinize iyi akşamlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder